شرلوک هولمز در ساعت 7:45 شب اولین روز از آخرین هفته زمستان به اداره پلیس امنیتی  رفت و پس از ارائه اطلاعات و مشخصات خود اجازه ملاقات با سربازرس استوارترا دریافت کرد.استوارت پشت میزش در حال خواندن روزنامه بود که با دیدن شرلوک شگفت زده شد.شرلوک درباره پرونده از او پرسید.که پاسخ آن ناامیدکننده بود.چرا که کوچکترین پیشرفتی حاصل نشده بود و اوضاع رو به بدتر شدن می رفت.

پس از یک گپ زدن کوچک ، استوارت شرلوک را به اتاقی بزرگ برد.اتاقی که در آن بیش از 20 نفر حضور داشتند و یک نفر هم در راس قرار داشت که او کسی نبود جز مایکل لینک که در حال کد زدن بود.

شرلوک جلو رفت و به سیستم کاربران نگریست همگی کار مشابهی انجام میدادند.انگار که در حال افزایش امنیت یک سایت و جلوگیری از هک کردن آن بودند. .شرلوک کمی در اتاق راه رفت که ناگهان لینک ، متوجه حضور او شد.او اصلا نفهمیده بود که شرلوک وارد اتاقشان شده است.لینک به راه افتاد دستش را روی شانه ی شرلوک گذاشت و گفت:چرا نگفته بودید که میخواید تشریف بیارید؟من رو ببخشید اصلا متوجه حضورتون نشدم." شرلوک گفت:مهم نیست.به کارتون برسید." 

پس از کمی بازدید شرلوک از اتاق خارج شد و به سمت اتاق استوارت حرکت کرد.وقتی در را باز کرد کل اداره خاموش شد.مثل این که برق آن دچار اختلال شده بود.استوارت از جای برخاست و گفت:شک دارم که..." شرلوک گفت:شک دارید که این اختلال برق اداره اتفاقیه یا عمدی.دقیقا چیزی که من فکر میکنم."

استوارت یکی از افرادش را صدا زد.نام او بگمن بود.استوارت به او گفت:بگمن برو به زیرزمین ببین چرا برق قطع شده." سپس صدایش را بالا برد و گفت:مارکو! برق اضطراری رو روشن کن."

چند لحظه بعد مارکو برگشت و گفت:قربان برق اضطراری کار نمی کنه."  استوارت رو به شرلوک کرد و گفت:حالا دیگه مشخصه که عمدی بوده." شرلوک گفت:دقیقا همینطوره." بگمن بازگشت و گفت:به نظر نمیاد فیوز پریده باشه.هر کاری کردم درست نشد." استوارت گفت:یه خرابکار اینجاست." شرلوک گفت:شاید هم بیشتر از یکی."  استوارت سریع به اتاقش رفت.شرلوک به دور و برش نگاهی انداخت.هیچ چیز خاصی توجهش را جلب نمی کرد.چرا که چیز زیادی دیده نمیشد. او نیز به اتاق استوارت رفت. استوارت کشوهای میزش را زیر و رو می کرد و دنبال چیزی میگشت.پنجره دفترش را باز کرده بود و تاریکی شب که آسمان شهر را فرا گرفته بود، به وضوح دیده میشد.شرلوک گفت:سربازرس اون ...مواظب باشید!!"

ناگهان مردی از کنار پنجره نمایان شد و به سمت استوارت شلیک کرد.استوارت جاخالی داد و با اسلحه اش مرد را هدف گرفت و شلیک نمود.تیرش به دست مرد اصابت کرد.شرلوک سریع خود را به مرد رساند و اسلحه ی او را گرفت و او را نیز روی زمین انداخت.استورات اسلحه اش را روی پیشانی مرد گذاشت و گفت:تو کی هستی و کی بهت گفته که منو بکشی؟" مرد در حالی که درد داشت، گفت:من.. چیزی بهتون نمیتونم... بگم." استوارت چیزی را که از درون کشوهای میزش بیرون آورده بود، در دست گرفت.آن یک چراغ قوه بود.آن را روشن کرد و نورش را روی صورت مرد انداخت.شرلوک گفت:مطمئنا اهل آمریکای جنوبیه.سنش باید بین 30 تا 40 باشه. بدن نرمی داره که تا این حد ماهرانه میتونه از کنار دیوار خودش رو برسونه به اینجا."

شرلوک خطاب به مرد گفت:گوش کن به خاطر کاری که کردی و میخواستی یک نفر رو بکشی و همین که دزدکی وارد اداره پلیس شدی، مطمئن باش مجازات قابل توجهی در انتظارته.پس بهتره که حرف بزنی و بگی که اون آدم کیه."  مرد کمی سکوت کرد و سپس گفت:من دقیقا نمیدونم اون کیه.اون فقط به من گفت که باید استوارت رو بکشم و عکس اون رو به من داد." شرلوک گفت:چه شکلی بود؟مشخصاتش رو بگو." مرد گفت:موهای قهوه ای ..."

ناگهان صدای شکستن شیشه و صدای به زمین افتادن بدنی شنیده شد.تک تیراندازی آن مرد را به قتل رسانده بود.

شرلوک جلوی پنجره رفت و ساختمان های دورتر را نگاه کرد.در آن تاریکی چیزی نمی توانست ببیند.

شرلوک گفت:اون این کار رو کرد تا مشخصاتش لو نره.سربازرس! باید مراقب خودتون باشید اون دنبال شماست."

 فردای آن روز پر ماجرا در اداره پلیس ، در ساعت 9 صبح زنگ خانه ۲۲۱B‌‌‌‌ به صدا در آمد.شرلوک در  را باز کرد و مایکل لینک را دید.او گفت:سلام آقای لینک! چه اتفاقی افتاده؟ از سربازرس استوارت چه خبر؟" مایکل که به نظر میرسید آثار تاسف در چهره اش دیده میشود گفت:متاسفانه شب گذشته سربازرس در خانه ی خودش...به قتل رسیده. "

حدود نیم ساعت بعد،آن ها به خانه ای رسیدند که نوار صحنه جرم به دورش کشیده شده بود و تعدادی ماشین پلیس اطراف آن را احاطه کرده بودند.شرلوک و لینک از اتومبیل خارج شدند و سپس مایکل کارت خود را از جیبش بیرون آورد و به پلیسی که جلوی در خانه ایستاده بود، نشان داد.آنها وارد خانه شدند.آنطور که به نظر میرسید ،جسد در اتاق خواب رویت شده بود.هنگامی آن دو پایشان را در اتاق خواب گذاشتند، رد جسد که با گچ بر روی زمین کشیده شده بود را دیدند که کنارش مقداری خون دیده میشد.روی تخت، ملحفه و بالش پاره ای قرار داشت که احتمال می رفت باید بر اثر ضربات چاقو پاره شده باشد.روبروی تخت نیز دیواری با رنگ روشن به چشم میخورد که سوراخ کوچکی روی آن جلب توجه میکرد.شرلوک احتمال می داد که آن سوراخ حاصل از شلیک گلوله ای از اسلحه استوارت باشد که برای نجات جان خود با آن شلیک کرده است که در نهایت تیرش خطا رفته است.

شرلوک دستکش هایش را به دست کرد و به بررسی آثار جرم پرداخت.ابتدا روی زمین نشست و قطرات خونی که روی زمین ریخته شده بود را با دقت نگریست.سپس به سمت تخت رفت و فرورفتگی تشک تخت را که ناشی از درگیری بود مشاهده کرد و سپس به خط ها و پارگی های روی تخت نگاهی انداخت .روی تخت نیز قطرات خون دیده می شدند.در پایان به بررسی دیوار پرداخت که گلوله ای به آن اصابت کرده بود.با ذره بین خود سوراخ را مشاهده نمود.پس از انجام چنین کارهایی قسمت های مختلف اتاق را نگریست تا سرنخی پیدا کند.

بعد از این که کاوش شرلوک خاتمه یافت از گروهبانی که در اتاق ایستاده بود پرسید: جسد رو با آمبولانس انتقال دادید؟" گروهبان پاسخ داد:بله.جسد رو پیش از آمدن شما منتقل کردیم." شرلوک پرسید:چه کسی جنازه رو پیدا کرده و به پلیس خبر داده؟" گروهبان گفت:یک مرد میانسال که از همسایه های سربازرس بوده، حدود ساعت 3 نصفه شب صدای گلوله شنیده و متوجه شده که این صدا از خونه ی سربازرس بوده برای همین نگران شده و پلیس رو خبر کرده.الان هم اون مرد در اداره پلیس به سر می بره تا به سوالات افراد پاسخ بده.بررسی های لازم رو هم ما چند ساعت پیش انجام دادیم و فهمیدیم که قاتل با چرخاندن یک جسم تیز مثل چاقو در جای قفل کلید وارد خونه شده و سربازرس رو به قتل رسونده." شرلوک رو به لینک کرد و پرسید:لینک چرا این قدر دیر به من خبر دادی؟" لینک گفت:من رو ببخشید.من اوضاع روحی نامناسبی داشتم.استوارت درسته که درجه بالاتری داشت ولی بهترین دوست من بود."  شرلوک گفت:خیلی خوب.این طور که معلومه سربازرس شب روی تخت دراز کشیده بوده که متوجه میشه یک نفر وارد اتاقش شده.قاتل به سرعت به اون حمله میکنه.سربازرس چند بارجاخالی میده و همین ضربات به تشک تخت اصابت کرده و باعث پارگی اون شده.اما در طی این ضربات قاتل تونسته خطی روی بدن سربازرس مثلا روی بازو بیندازه که همین باعث ایجاد قطرات خونی که روی تخت می بینیم شده.اما درباره ی گلوله ای که به دیوار اصابت کرده ، این گلوله از یک اسلحه کولت کمری شلیک شده.شب قبل اسلحه سربازرس رو دیدم که دقیقا یک کولت کمری بود.پس احتمالا کسی که به دیوار شلیک کرده خود سربازرس بوده که برای دفاع از خودش این کار رو انجام داده اما در این درگیری تیرش خطا رفته و به دیوار اصابت کرده.در آخر کار هم ، سربازرس به قتل رسیده.البته من جسد رو بررسی نکردم و نمیتونم راجع به نحوه کامل قتل نظر بدم.آه....میشه بپرسم سربازرس رو به کدوم بیمارستان بردند؟" گروهبان پاسخ داد:به بیمارستان لندن جنرال." بار دیگر شرلوک پرسید:اسلحه ای در این اتاق پیدا نشده؟" گروهبان پاسخ داد: نه .گمان نمیکنم پیدا شده باشه."

شرلوک قدری فکر کرد و در ذهنش بیمارستان را تجسم نمود.کمی بعد به دیواری که گلوله آن را سوراخ کرده بود، نگریست و به آن دستی کشید.سپس با دستش به دیوار مشتی زد.که با این کار، طرز نگاهش عوض شد.بعد چند قدم به عقب گذاشت و به سمت دیوار دوید و به آن کوبید.در حین ناباوری یک در مخفی در دیوار گشوده شد.گروهبان و لینک شوکه شده بودند و به در مخفی نگاه میکردند.پشت در مخفی انبار بود و لوازم و وسایل کهنه در آن نگهداری میشد.در پشت انبار پنجره ای دیده میشد که درش باز بود.آنها در انبار به دنبال ردی می گشتند.که خاک های روی کف انبار نشان دهنده ی آن بودند که شخصی با یک کفش به شماره 43 از انبار عبور کرده و به سمت پنجره حرکت کرده است و به نظر می رسید از آنجا گریخته باشد

عصر آن روز، شرلوک ماجرا را برای جان تعریف کرد.جان پس از شنیدن ماجرا گفت:خوب حالا که قاتل یکی از موانع راهشو از سر راه برداشته.احتمالا نفر بعدی که به این سرنوشت دچار میشه باید تو باشی ! این طور نیست؟" شرلوک زیر خنده زد.جان که دلیل این خنده را نمی دانست گفت:میشه بپرسم به چی میخندی؟ نکنه داری هشداری رو که بهت دادم مسخره میکنی!" شرلوک که خنده اش کم کم آرام می گرفت، گفت:به زودی میفهمی که چرا دارم به این هشدار میخندم."

سپس حالت جدی به خودش گرفت و گفت:اسلحه استوارت پیدا نشده.جنازه اش رو هم من ندیدم.پس باید برای بررسی جسد آماده بشیم.قبل از این که دیر بشه باید خودمون رو به بیمارستان لندن جنرال برسونیم." جان گفت:ولی اگه دنبال جسد میگردی باید بریم به سردخانه !"

پلک های سنگینش را به آرامی باز کرد.کمی تار می دید اما به تدریج دیدش واضح تر میشد.کنار تختش پرستاری با موهای طلایی و لباس آبی کمرنگ و کلاهی به رنگ سفید قرار داشت که در حال نوشتن چیزی بر روی کاغذی بود.جان نفس عمیقی کشید و گفت:شر ...شرلوک ..." پرستار گفت:آه ...بالاخره به هوش اومدی! تو خیلی خوش شانس بودی تیری که به بدنت اصابت کرده فقط دنده ات رو خراش برداشته.مسلمه که میتونی راه بری اما به استراحت نیاز داری." کمی بعد مردی ریشو وارد اتاق شد که به نظر میرسید یک پزشک باشد.او به معاینه ی جان پرداخت.جان در همین حین گفت:دوستم کجاست؟" 

mmasoudh

- روز به خیر آقای هولمز! برای دکتر واتسون چه اتفاقی افتاده؟"

شرلوک دستی به موهایش کشید و گفت:در درگیری با اون قاتل مجروح شد.دیشب در سردخانه همین بیمارستان. "

لینک نگاهی به خراش روی صورت شرلوک انداخت و گفت:آه...نشون میده دیشب اصلا شب خوبی نبوده.خب حال دوستتون چطوره؟"

شرلوک گفت:در حال حاضر حالش بهتر شده اما باید مدتی اینجا بمونه."

سپس موبایلش را از جیبش بیرون آورد و با خانه اش تماس گرفت.

-الو خانم هادسن ...چی؟...شما کی هستید؟....آه خدای من!..." سپس موبایلش را قطع کرد و گفت:چی از این بدتر؟ خانم هادسن تصادف کرده و در حال حاضر من باید برم."

سپس ادامه داد:لینک! فقط نیم ساعت ازت میخوام که اینجا باشی.بعد از اون برگرد به اداره پلیس.فقط نیم ساعت.ممکنه جان به هوش بیاد. خواهش میکنم!"

لینک آهی کشید و گفت:بسیار خوب.من اینجا می مونم."

سپس شرلوک با سرعت از بیمارستان خارج شد و با یک تاکسی به سمت مقصدش حرکت کرد.اما مقصد او ۲۲۱B در خیابان بیکرنبود.‌‌‌‌‌‌‌بلکه قصد داشت به جای دیگری برود.

حدود ۱۰ دقیقه بعد ،تاکسی جلوی اداره پلیس سایبر توقف کرد.شرلوک بدون درنگ به سمت آن حرک کرد و وارد شد.سریع سوار آسانسور گردید و خود را به طبقه چهارم رساند.سریع اتاق لینک و استوارت را پبدا نمود.با دقت به اطرافش نگاه کرد و فهمید که کسی متوجه او نیست.سریعا با استفاده از کارت اتاق ، در آن را باز کرد.اتاقی که در آن به استوارت سوء قصد شد.اما در نهایت استوارت از آن سوءقصد زنده ماند و در همان شب در خانه اش به قتل رسید. 

شرلوک در را بست و آن را قفل نمود و سریع به سمت گاوصندوقی که در کنار میز قرار داشت، رفت و با ذره بینش آثار چربی های انگشت که روی اعداد گاوصندوق به چشم می خوردند را مشاهده کرد.بیشترین چربی ها روی اعداد ۳و ۶،۱،۷،۴،۹ دیده میشدند و ...

در همین هنگام، نور لیزری به رنگ قرمز روی لباسش قرار گرفت و سپس فواره ی خون از قلبش بیرون زد و بدنش کنار میز افتاد.

لینک دوان دوان به سمت اتاقش حرکت میکرد.انگار از اتفاق افتادن چیزی هراس داشت.وقتی به درب اتاقش رسید، محکم به در کوبید و آن را باز کرد.چرا که در اتاقش از پشت قفل بود.در اتاقش هیچ چیز غیر عادی دیده نمیشد.انگار از این حالت جا خورده بود.خوب به اطرافش نگاه کرد و متوجه شد که چند پیغام بر روی تلفن دفترش دارد.آخرین پیام را گذاشت و به آن گوش فرا داد:

- خیلی جا خوردی و عصبی هستی از این که صدای منو میشنوی.می تونم درک کنم که چقدر نگرانی! نتونستی به خواسته ات برسی. متاسفم که ناامیدت میکنم.اما باید چیزهای دیگه ای هم بدونی تا رویایی که داشتی به کابوس تبدیل بشه.خیلی سریع به ویلای شماره ۲۸ - خیابون کلرک خودت رو برسون . اونجا چیزی میبینی که آرزو میکنی هیچوقت نبینی"

حیرت فراوان وجود مایکل را گرفت.قاتل استوارت و شرلوک که در اتاق حضور داشت از شنیدن پیامی که برای لینک فرستاده شده بود به شدت عصبی بود.برای همین اسلحه اش را آماده کرد و ...

اتومبیلی در ساعت ۱۱:۲۳ آن روز، درجلوی ویلای شماره ۲۸ توقف کرد.از آن مردی با ژاکت سیاه و شلوار جینی خارج شد و به سمت ویلا حرکت کرد.به محض این که او جلوی درب ویلا قرار گرفت، در باز شد.او با آن که تعجب کرده بود، وارد ویلا گشت.اسلحه اش را آماده کرد و به سمت میزی که کنار باغ قرار داشت، حرکت نمود.کمی آن جا منتظر ایستاد که ناگهان مردی با کت و شلوار و کروات مشکی رنگ ، قامتی نسبتا بلند و موهای قهوه ای پررنگ و چهره ای با پوست روشن و خراشی روی صورتش روبروی او ظاهر شد.

آن ها چند لحظه در چشمان یکدیگر خیره شدند.سپس مردی که قامت بلندتری داشت لب باز کرد و گفت:این هم یک جای خوب برای یک برنامه نویس نابغه !"

دیگری که جا خورده بود ، گفت:چطور زنده موندی؟"

- همونطوری که استوارت زنده موند!"

در همین هنگام صدای گام هایی شنیده شد.گام های مردی با کت و شلوار سرمه ای رنگ و کروات زرشکی.

-رابرت! تو... تمام این مدت اینجا بودی؟"

- درسته .ممکن بود یه قاتل روانی به خاطر این که نقشه هاش لو نره ، هر کاری بکنه."

شرلوک که کتش را صاف میکرد خطاب به مایکل گفت:توی بیمارستان کارت اتاقت رو ازت دزدیدم.بعد سریع به اداره پلیس رفتم و از روی اثر انگشت استوارت، در گاو صندوق رو باز کردم.اونجا یه عکس بود از خودش و خانواده اش.پشت اون عکس یه امضا به همراه اسم ویلای اینجا بود.اون عکس در همین جا گرفته شده بود.بعدش که فهمیدم استوارت اینجاست ، کلکی رو که خودش برای فریب دادن تو سوار کرده بود رو به کار بردم.کیسه ی خون مصنوعی.دقیقا همون موقع که صحنه ی جرم رو بررسی میکردم فهمیدم که خون های روی زمین و روی تختخواب استوارت واقعی نیستند.اما بهت نگفتم.چون اصلا بهت اعتماد نداشتم.بعد اون در مخفی که به انبار ختم میشد رو پیدا کردم و از روی ردپاهایی که روی زمین بود فهمیدم که استوارت از اون جا فرار کرده.این چیزی بود که تو هم فهمیدی و برای همین به سردخانه ی بیمارستان لندن جنرال اومدی.تا اون جسد قلابی رو پیدا کنی.من هم دقیقا می دونستم که تو به اونجا میای برای همین سعی کردم گیرت بندازم. اما تو تیزتر و وحشی تر از اون چیزی که نشون میدی هستی.توی اون درگیری که بین من و تو اتفاق افتاد، در اون لحظه که گلوی من رو گرفتی من با دستم تونستم آستینت رو بگیرم و اون موقع بود که متوجه خالکوبی ستاره ای شکلی که رو مچ دستته ،شدم.و از اون موقع تردید کمی که داشتم به کلی از بین رفت."

شرلوک ادامه داد:شبی که با نقشه ی تو در اداره پلیس برق ها رفت ، دو نفر از افراد استوارت رفتند تا علت این حادثه رو بفهمند.اونا بگمن و مارکو بودند.از اونجا بود که فهمیدم سربازرس به اونا اعتماد زیادی داره.برای همین بود که اونا ، استوارت رو به اینجا آوردند.اون دو تا تنها کسانی بودند که از این نقشه خبر داشتند "

استوارت که دندان هایش را به هم میفشرد گفت:تمام مدت با یه قاتل رفاقت داشتم.برای خودم متاسفم.اون مرد برزیلی هم یه آکروباتباز بود که اون شب برای کشتن من به اداره پلیس فرستادی.اما نتونست من رو بکشه.اما به خاطر این که هویت تو فاش نشه .اون رو کشتی!"

مایکل که به نقطه ای خیره شده بود ، گفت:شش سال...شش سال مدتی بود که برای هک کردن سیستم بانکی آدما وقت گذاشتم....من نمی تونم به همین راحتی همه چی رو ببازم."

برای مدت کوتاهی همچون یک مجسمه شده بود. استوارت به او نزدیک شد و خواست به او دستبند بزند.اما ناگهان مایکل اسلحه اش را بیرون کشید و گردن استوارت را از پشت گرفت.شرلوک خواست اقدامی بکند اما لینک با اسلحه اش او را هدف گرفت.

شرلوک گفت:کار احمقانه نکن!"  مایکل گفت:احمقانه اینه که خودمو به به شما تسلیم کنم.اون وقت باید تمام کدها و رمزها رو بهتون بدم.که این غیر ممکنه."

استوارت با آرنجش ضربه ای به مایکل زد و توانست دست مایکل را کنار بزند.سپس مشتی به صورتش کوبید و او را هل داد.

درگیری و کشمکش سختی به وجود آمد که ناگهان صدای گلوله ای به گوش رسید. گلوله از اسلحه ی مایکل شلیک شده بود.خون از بدن استوارت بیرون میزد.دستش را روی جای گلوله گذاشت و با نفرت و خشم در چشمان مایکل نگاه میکرد.مایکل با خونسردی تمام اسلحه را روی پیشانی استوارت قرار داد.در حال کشیدن ماشه بود که شرلوک به او حمله ور شد.او سعی میکرد که اسلحه را از مایکل بگیرد اما نمی توانست.سر اسلحه به سمت شرلوک بود.او هر کاری میکرد تا از کشته شدن خود جلوگیری کند.در همین هنگام بود که چاقویی نیز به سمت پهلویش آمد.در دست راست مایکل تفنگش بود و در دست چپش ، چاقو دیده میشد.

در همین حین که هر دو دست یکدیگر را گرفته بودند ،شرلوک گفت:تو چپ دستی!... ولی من راست دستم!" 

سپس دست چپش را که با آن دست راست مایکل را گرفته بود، عقب کشید.مایکل لحظه ای تعادلش را از دست داد و شرلوک از همین فرصت استفاده کرد و سر اسلحه را به سمت صورت مایکل گرفت و شلیک کرد.

مایکل لینک با چشمانی باز روی زمین افتاد و جان سپرد.گلوله به درون دهانش رفته بود.

سر و صدای سکوت، خیابان بیکر را پر کرده بود.گاهی به نظر میرسید که این سروصدا از بین رفته است.ساختمان ۲۲۱B نیز فاقد از این سروصدا نبود.خانم هادسن به طبقه بالا رفت و گفت:آقایون! شام حاضره." 

جان به دلیل گلوله ای که به بدنش اصابت کرده بود با عصا راه میرفت.شرلوک هم روی کاناپه دراز کشیده بود و دوست کوچکش را در دستانش گرفته بود.جان گفت:لطفا اون جمجمه رو بذار کنار.اسپاگتی خوشمزه ای خانم هادسن درست کرده!"

شرلوک هنوز به جمجمه نگاه میکرد.

جان گفت:دیگه همه چی تموم شد.استوارت و لینک کشته شدند.اون اطلاعات هم که تو از گاوصندوق اتاق لینک برداشتی ، الان دست پلیسه ! پرونده مختومه است." شرلوک گفت:میدونم."  جان پرسید:پس در فکر چی هستی؟" 

شرلوک گفت:لپ تاپت رو باز کن." جان تعجب زده پرسید:برای چی؟" 

- کاری رو که بهت گفتم بکن.

سپس لپ تاپش را از روی میز برداشت و آن را روشن نمود.کمی بعد از تعجب فریادی سر داد.

شرلوک گفت:توقع نداشتم اینطوری عکس العمل نشون بدی!"

جان با ناراحتی گفت:یک روانی دیگه ...!"

شرلوک گفت:بله! بازی هکرها با اطلاعات مردم ادامه داره.امبدوارم بشه فایل هاتو برگردوند!"

پـــــــــایـــــــان